دولت به شدت ناپایدار و وهابی آلسعود بیشک تکیهگاه مطمئنی برای گروهک منافقین که ترور ۱۷۰۰۰ ایرانی را در کارنامه دارد، نیست چه اینکه شاخصهای میدانی نشانگر و روایتگر تکرار سرنوشت دولت ناپایدار و بعثی صدام برای دولت وهابی و بدوی عربستان است.
دولت به شدت ناپایدار و وهابی آلسعود بیشک تکیهگاه مطمئنی برای گروهک منافقین که ترور ۱۷۰۰۰ ایرانی را در کارنامه دارد، نیست چه اینکه شاخصهای میدانی نشانگر و روایتگر تکرار سرنوشت دولت ناپایدار و بعثی صدام برای دولت وهابی و بدوی عربستان است.
اظهارات بان کی مون درباره برنامه موشکی ایران ، بهانه ای را در اختیار مقامات آمریکایی قرار داده است تا در صورت آزمایش موشکی از سوی ایران ، این بار پرقدرت تر از گذشته این مسئله را در شورای امنیت سازمان ملل مطرح کنند.
مقالات بخش خاورمیانه موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین المللی ابرار معاصر تهران به شرح زیر می باشد:
اظهارات رئیسجمهوری ترکیه مبنی بر اعطای تابعیت دائم این کشور به مهاجران سوری از نگاه بسیاری بیشتر جنبه پوپولیستی و نمادین دارد و حتی اگر ارادهای مبنی بر عملی شدن این موضوع وجود داشته باشد، چراکه حدود دو میلیون و ۹۰۰ هزار آواره سوری به ترکیه آمدهاند و تنها بخشی از آنها خاک ترکیه را ترک کردهاند. نوشتار زیر به چالش ها و آینده طرح اعطای تابعیت ترکیه به آوارگان سوری داشته است.
مقالات بخش آفریقا موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین المللی ابرار معاصر تهران به شرح زیر می باشد:
نشریه ارتش آمریکا نوشت: در سال 1989 رفسنجانی به مسکو رفت و خواستار از سرگیری روابط گرم بین دو طرف شد؛ وی در سال 2012 در مصاحبهای گفت که روسیه تحت فشار آمریکا خیلی نمیتواند با ایران صمیمی شود.
این پژوهش با عنوان «ظرفیت استراتژیک ایران در دکترین خیزش صلح آمیز چین» با مفروض گرفتن این نکته که روابط اقتصادی ایران و چین بویژه در حوزه انرژی طی سالهای پس از جنگ سرد افزایش قابل ملاحظه ای یافته است، می کوشد تا امکانات و تهدیدات و فرصت های ناشی از این رویداد را با تمرکز بر مطالعه منابع و اسناد چینی مربوط به انتخاب های استراتژیک بین المللی چین در قرن 21 در دوره موسوم به خیزش صلح آمیز در سیاست خارجی چین مورد بررسی و سنجش قرار دهد.
این مقاله درصدد تبیین اهمیت و جایگاه لابی گری در سطح اتحادیه اروپایی و برآورد ظرفیتها و سازوکارهای حضور ایران در این عرصه بوده و درحقیقت، به دنبال پاسخی برای این پرسش اصلی است که با وجود شکنندگی روابط، چگونه ایران و اتحادیه اروپایی می توانند به فهمی مشترک از موضوعات و چالشهای دوجانبه، منطقه ای و بین المللی دست یابند و روابط دوجانبه را در روندی روبه رشد شکل دهند.