هفته ای که گذشت را می توان هفته خون نامید. از قلب امریکا تا اروپا و از این طرف تا افغانستان و خود ژاپن شاهد حوادث تلخ تروریستی بودیم. البته برخی از این حوادث تروریستی نبودند. مثل حادثه آلمان که جمعه شب گذشته روی داد و جوان 18 ساله روانی ایرانی – آلمانی به اسم علی سنبلی که تمایلات فاشیستی داشته به رستوران یک مرکز خرید در مونیخ آلمان حمله کرد و جان 19 نفر را گرفت. اما هنوز اهالی مونیخ از شوک این حادثه در نیامده بودند که در جنوب آلمان یک تبعه افغانی وابسته به داعش با چاقو به جان مسافران یک قطار مسافربری حمله کرد و یک نفر را کشت و دو نفر را زخمی کرد. فردای آن روز در آلمان باز هم حادثه مشابهی رخ داد که آن را یک سوری با بمب گذاری در جنوب برلین انجام داد. عامل حادثه سوری ای بوده که دو بار تقاضای پناهندگی اش رد شده بود که در پی آن خود را منفجر و سه نفر را زخمی کرد. دو روز بعد حادثه مشابهی رخ داد که این بار در اتوبوسی یک تبعه سوری که با داعش بیعت کرده بود جان دو نفر را گرفت و سه نفر دیگر را زخمی کرد. اما این فقط آلمان نبود که هفته پر حادثه ای را سپری کرد.
در امریکا دست کم دو حادثه جنایی رخ داد که جان دست کم 5 نفر را گرفت و 11 نفر دیگر را زخمی کرد. در امریکا بحران حمل سلاح روز به روز حادثه تازه ای می آفریند. کارتل های کارخانه های تولید اسلحه همچنان مانع از تصویب قانون حمل سلاح می شوند. مساله ای که امنیت امریکا را روز به روز بیشتر تهدید می کند.
در فرانسه داعش به کابوس فرانسوی ها تبدیل شده است. فرانسوی ها در حالی روز خود را آغاز می کنند که نمی دانند آیا شب به خانه بر می گردند یا خیر. بعد از آن حادثه تلخ نیس که غفلت پلیس و نهادهای امنیتی مشهود بود و همه شهروندان از این بابت از دولتشان عصبانی هستند، روز سه شنبه در استان نورماندی فرانسه دو عضو داعشی به یک کلیسا حمله کردند و اسقف 85 ساله این کلیسا را سر بریدند. وحشت روز به روز بیشتر دامن فرانسوی ها را می گیرد. طوری که فرانسوا اولاند، رئیس جمهوری فرانسه صحبت از تلاش عده ای برای ایجاد حکومت وحشت در فرانسه کرد و وعده داد با جدیت هر چه تمام تر با تروریست ها مقابله کند. وعده ای که فعلا راه به جایی نبرده است.
در ژاپن روز سه شنبه یک جوان ژاپنی با حمله به آسایشگاه معلولین با چاقو 19 نفر را کشت و دست کم 20 نفر را زخمی کرد. وی فریاد می زد می خواهد دنیا را از معلولین نجات دهد.
اما تلخ ترین حادثه در افغانستان روی داد. تجمع اعتراضی هزاره های شمال افغانستان در اعتراض به آن چه تبعیض دولت به احداث خط برقی افغانستان – قزاقستان نامیدند، توسط دو عامل انتحاری داعش به خاک و خون کشید که طی آن دست کم 80 نفر کشته و بیش از 200 نفر زخمی شدند. اتفاقی که خشم افغانستانی ها را برانگیخت و دولت و پلیس را متهم کردند که تعمدا امنیت تظاهرات آنها را تامین نکرده است. حادثه ای که بیشتر جان شیعیان را گرفت. اما این حادثه خونین که کشته های آن به مراتب از تمام حوادث تروریستی هفته گذشته بیشتر بود در های و هوی رسانه ها گم شد. تا آن جا که رابرت فیسک، روزنامه نگار مشهور انگلیسی و نماینده روزنامه ایندیپندنت در خاورمیانه در یادداشتی در این باره نوشت، برای غرب کشتن در اروپا تروریستی است اما در آسیا و افغانستان یک حادثه است. در حالی که تمام این حوادث را داعش رقم زد، در رسانه های غربی کمترین توجهی به حادثه خونین و رقت بار افغانستان نشد، آیا خون اروپایی رنگین تر از خون آسیایی و افغانستانی است؟
هفته ای که گذشت هفته خونینی بود. پیش بینی نمی شود با اوضاع و احوال امنیتی اروپا و التهاب شدید خاورمیانه و غرب آسیا، هفته های آینده روزهای بهتری باشند. داعش اعلام کرده است که بعد از شکست جنگ فلوجه از اروپایی ها انتقام سختی خواهد گرفت. برای همین می توان گفت تا زمانی که داعش و گروه های وابسته یا مشابه آن در حال انتقام گرفتن هستند، حال و روز دنیا چندان مساعد نخواهد بود.
* این مطلب، صرفاً جهت اطلاعِ مخاطبان، نخبگان، اساتید، دانشجویان و نهایتاً تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیرانِ عزیز جمهوری اسلامی بازنشر یافته و الزاماً منعکس‌کننده‌ی مواضع و دیدگاه‌های این موسسه نیست.
