سناتور آرکانزاس از نامزد احتمالی حزب جمهوری خواه حمایت می کند. در شرایط عادی چنین موضوعی جای تعجب ندارد. اما، انتخابات پیش رو با همه انتخابات دیگر فرق دارد. سناتور تام کاتن این روزها رفتار عجیب و غریبی از خود در کنگره نشان می دهد؛ وی یک محافظه کار جمهوری خواه است که مانند همکار خود جان مک کین خود را غرق امور بین المللی کرده و از نقش رهبری آمریکا در جهان حمایت می کند. کاتن برای ناتو ارزش قائل است. وی حامی تجارت آزاد است و باور دارد که به طور کلی پیمان نفتا به نفع اقتصاد ایالات متحده بوده است. وی معتقد است که جنگ عراق ضروری بوده است.
نامزد احتمالی حزب جمهوری خواه یعنی دونالد ترامپ یک ملی گراست که نسبتا از انزواگرایی حمایت کرده و جان مک کین را پیشتر مسخره کرده است. وی تجربه اندکی در حوزه امور بین الملل دارد و به نقش رهبری جهانی آمریکا باور ندارد. ترامپ هیچ اهمیت برای ناتو قائل نیست. وی از حامیان سیاست های حمایت گرایانه در عرصه سیاست های تجاری است و حتی به جنگ تجاری باور دارد. ترامپ نفتا را بدترین پیمان تجاری در تاریخ آمریکا می داند. وی جنگ عراق را یکی از اشتباه ترین تصمیمات تاریخ آمریکا خوانده است.
با همه این اختلاف نظرها، موضع تام کاتن در انتخابات بسیار تعجب برانگیز است. تام کاتن در مصاحبه با گلدنبرگ آتلانتیک گفته است : «ما باید در سراسر جهان نقشی فعال بازی کنیم زیرا آمریکا نیرویی مثبت برای نظم و ثبات بوده و نظم و ثبات برای آمریکا به عنوان کشوری با منافع جهانی، جزئی از منافع امنیت ملی قلمداد می شود.» این باور به گفته وی، او را در جرگه اجماع فراحزبی موجود در مورد سیاست خارجی آمریکا پس از جنگ جهانی دوم قرار می دهد.
چطور تام کاتن می تواند از ترامپ حمایت کند. به گفته گلدنبرگ ترامپ سخنی از رویارویی بزرگ آمریکا با فاشیسم و کمونیسم در قرن بیستم و استثنا بودن ملت آمریکا و مسئولیت خطیر آنها به میان نیاورده است. اما کاتن گفته : «من باور دارم که ترامپ آمریکا را به عنوان ملتی استثنائی قبول دارد و ما باید تلاش بیشتری برای حفظ منافع امنیت ملی بنیادین خود داشته باشیم.»
ممکن است حمایت کاتن از ترامپ صادقانه باشد. ممکن است که وی به سودای انتخاب شدن به عنوان معاون اول ترامپ حاضر به حمایت از وی شده، اگر چه وی شخصا این احتمال را رد کرده است. امکان دارد که وی تلاش می کند تا بستر پیروزی خود به عنوان نماینده حزب در انتخابات ریاست جمهوری 2020 را فراهم کند یا سعی می کند که به رای رای دهندگان حوزه انتخابیه خود احترام بگذارد. تام کاتن 39 ساله یکی از چند دیدگاه موجود در مورد آینده حزب جمهوری خواه را ارائه می دهد و در مورد موضوعات بین المللی حزب خود را جایی بین دیدگاه دونالد ترامپ و جورج دبلیو بوش تعریف می کند.
اگر بخواهیم عاقلانه قضاوت کنیم باید بپذیریم که این دو در بعضی موارد اشتراک نظر دارند. هر دو با توافق هسته ای با ایران مخالفند. هر دو خواهان دیوار کشیدن در مرز آمریکا و مکزیک و تقویت توان نظامی کشور هستند. اما خود کاتن هم به اختلافات بنیادینش با ترامپ اذعان کرده است. با این وجود وی توضیحاتی هم برای دلیل حمایت خویش از ترامپ با وجود همه اختلافات ارائه داده است.
نخست، کاتن مدعی شده که موضع ترامپ تا آن اندازه که به نظر می رسد، رادیکال نیست. درست است که وی از متحدان آمریکا در ناتو خواسته که خود هزینه تامین امنیت خویش را به عهده بگیرند، اما بسیاری از دیگر جمهوری خواهان و دموکرات ها از جمله اوباما هم همین درخواست را مطرح کرده اند. به گفته کاتن ترامپ، ناتو را به کلی رد نمی کند. همان طور که هفته پیش وی لیستی از اتحادهای لازم برای مبارزه با داعش ارائه داد. درست است که ترامپ تهدید کرده که سربازان آمریکایی را از کره جنوبی خارج می کند، اما در دهه 1970 جیمی کارتر هم از این رویه حمایت می کرد. درست است که ترامپ متحدان آمریکا را نگران می کند، اما این موضوع در مورد اوباما هم صادق است.
دومین توجیه کاتن برای حمایت از ترامپ کنترل وی از سوی جمهوری خواهان در کنگره است. به گفته سناتور کاتن: «اگر ترامپ به عنوان رئیس جمهور انتخاب شود، وقتی که حق با وی است از او حمایت خواهم کرد و وقتی حق با وی نیست تلاش می کنیم که مسیر وی را تغییر دهیم.»
سومین توجیه کاتن اغراق در مورد لزوم برخورداری از دانش سیاست خارجی و تجربه در این زمینه است. نامزدهای ریاست جمهوری به ویژه قبل از این که به طور رسمی نامزد حزب خود شوند به اطلاعات طبقه بندی شده ای که یک سناتور می تواند در اختیار داشته باشد هم دسترسی ندارند. به گفته کاتن: «من مطمئنم زمانی که ترامپ به بعضی از اطلاعاتی که من دسترسی دارم، دسترسی داشته باشد - به طور مثال در مورد پوتین - رویکردی متفاوت نسبت به پوتین خواهد داشت.»
کاتن در همین زمینه گفته اگر چه هیلاری کلینتون از تجربه خیلی خوبی برخوردار بود، اما این تجربه نتوانست مانع از تلاش وی برای بهبود روابط با روسیه شود. این تجربه نتوانست به وی کمک کند تا از حمایت از مداخله در لیبی دست بردارد.
در چهارمین توجیه، کاتن تاکید می کند که ترامپ، کلینتون نیست. به گفته وی: «من مطمئنم که منافع امنیت ملی آمریکا با ترامپ و یک نامزد جمهوری خواه به مراتب نسبت به زمانی که هیلاری کلینتون رئیس جمهور شود، بهتر پیش خواهد رفت. کاتن اظهارات گلدنبرگ در مورد نزدیکی دیدگاه وی به کلینتون در مورادی چون لزوم اقدام فعالانه امریکا در امور خارجی رد می کند.»
به گفته کاتن، ایالات متحده 70 سال است که نقش ثبات بخش را در جهان بازی کرده و باید ضمن افتخار به این نقش، آن را در قرن بیست و یکم ادامه دهد.
* این مطلب، صرفاً جهت اطلاعِ مخاطبان، نخبگان، اساتید، دانشجویان و نهایتاً تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیرانِ عزیز جمهوری اسلامی بازنشر یافته و الزاماً منعکس‌کننده‌ی مواضع و دیدگاه‌های این موسسه نیست.
